Πέμπτη 1 Ιουνίου 2017

Ο Μωυσής

Ένα μωρό στις καλαμιές


Τα χρόνια πέρασαν και κάποτε ανέβηκε στον θρόνο της Αιγύπτου κάποιος Φαραώ  που δεν ήξερε, ούτε θυμόταν τον Ιωσήφ.



Όταν διαπίστωσε τον μεγάλο αριθμό των Ισραηλιτών, των απογόνων δηλαδή του Ιακώβ, φοβήθηκε.



"Αυτοί οι Ισραηλίτες έχουν κατακλύσει την Αίγυπτο!" είπε "Κάποιο μέρα θα γίνει πόλεμος κι αυτοί θα συνωμοτίσουν με τους εχθρούς μας και θα φύγουν από τη χώρα"
Έτσι έριξε τους Ισραηλίτες στη σκλαβιά και έβαλε πάνω από το κεφάλι τους σκληρούς επιστάτες να τους προσέχουν.

Τους έβαλαν να χτίζουν μεγάλα κτίρια και πόλεις ολόκληρες κουβαλώντας τεράστιες πέτρες και φτιάχνοντας από τη λάσπη τούβλα. Οι επιστάτες τους συμπεριφέρονταν βάναυσα και τους μαστίγωναν άγρια.Όμως ο τυρρανικός Φαραώ δεν ήταν ακόμη ευχαριστημένος.......

Έτσι έδωσε διαταγή στους στρατιώτες του, να σκοτώνουν κάθε νέο αγόρι που γεννούσαν οι Ισραηλίτισσες, ρίχνοντάς το στον ποταμό Νείλο - τα κορίτσια τα άφηνε να ζήσουν.

Μέσα στο κλίμα αυτής της τρομοκρατικής πίεσης γεννήθηκε μια μέρα ένα όμορφο αγοράκι.Η μητέρα του αμέσως το έκρυψε για να μη το βρουν οι στρατιώτες και το σκοτώσουν.

Όμως όταν το παιδί έγινε τριών μηνών, η μητέρα κατάλαβε πως δεν μπορούσε να το κρύβει άλλο. Έτσι, πήρε ένα καλάθι, το άλειψε με πίσσα για να μην το διαπερνάει το νερό, κι αφού έβαλε το παιδί της μέσα, άφησε το καλάθι να επιπλέει στο Νείλο. Κι ύστερα έβαλε την αδερφούλα του να το παρακολουθεί από μακριά για να δει τι θα γίνει.


Το νερό του ποταμού πήγαινε πέρα δώθε το μικρό καλάθι, ώσπου μετά από λίγο το έφερε σε κάτι καλαμιές, που βρισκόταν στην όχθη του ποταμού.



Δεν πέρασε πολλή ώρα και η κόρη του Φαραώ, μαζί με τη συνοδεία της, πλησίασε τον ποταμό για να λουστεί.Όση ώρα οι υπηρέτριές της έκαναν τις κατάλληλες προετοιμασίες για το λουτρό της εκείνη κοίταζε το ποτάμι, ώσπου ξαφνικά, ανάμεσα στις καλαμιές είδε το καλάθι.

"Φέρτε μου εκείνο το καλάθι", είπε σε κάποια υπηρέτριά της, κι εκείνη πράγματι έτρεξε, τσαλαβούτησε μέχρι τις καλαμιές κι έφερε στην κυρία της το καλάθι.


Η πριγγκίπισσα όταν άνοιξε το καλάθι, έμεινε έκθαμβη: "Ω, τι όμορφο μωρό! Μάλλον θα είναι ένα από τα μικρά Ισραηλιτάκια!" είπε και πήρε το παιδί στην αγκαλιά της.



Η αδερφούλα του παιδιού που είδε από μακριά πόσο τρυφερά είχε φερθεί η πριγκίπισσα στον σδερφό της, υπέθεσε πως η κόρη του Φαραώ θα ήθελε ίσως να κρατήσει κοντά της το παιδί. Βγήκε λοιπόν από την κρυψώνα της, πλησίασε δειλά και είπε: "Θέλει μήπως η αρχόντισσά μου να σας φέρω μια Ισραηλίτισσα παραμάνα να το φροντίζει για σας;"



"Αχ, ναι!Υπέροχα!" είπε εκείνη.



Έτσι μετά από λίγο παρουσιάστηκε μπροστά στην κόρη του Φαραώ η πραγματική μητέρα του παιδιού, παριστάνοντας την παραμάνα.



"Πάρε αυτό το μωρό και φρόντισέ το" της είπε η πριγκίπισσα, " κι εγώ θα σε πληρώσω ό,τι χρειάζεται"



Η πριγκίπισσα επειδή είχε βρεί το μωρό να επιπλέει στο ποτάμι, το ονόμασε Μωυσή που στα εβραϊκά σημαίνει :"τραβηγμένος απ΄το νερό".



Κι έτσι, ο Μωυσής σώθηκε και ανατράφηκε από τη μητέρα του...........μέχρι που μεγάλωσε αρκετά και οδηγήθηκε στο παλάτι, όπου συνέχισε να ζει σαν να ήταν πραγματικός γιος της πριγκίπισσας.



(δες την ιστορία και σε βίντεο στα αγγλικά,

Φόνος!

Ο Μωυσής μεγάλωσε σαν πρίγκιπας.Μέσα στο παλάτι του Φαραώ δεν του έλειψε ποτέ τίποτα. Όμως παρότι μεγάλωσε σαν Αιγύπτιος δεν ξέχασε ποτέ την Ισραηλιτική του καταγωγή.

Έβλεπε καθημερινά τριγύρω του τους Ισραηλίτες να στενάζουν κάτω από τον αιγυπτιακό ζυγό και πονούσε η ψυχή του.Όπου κοιτούσε έβλεπε ένδρες να λυγίζουν κάτω από το βάρος των φορτίων που κουβαλούσαν και γυναίκες να κατασκευάζουν τούβλα κάτω από τον καυτό ήλιο της Αιγύπτου. Έβλεπε παιδιά να τριγυρίζουν ρακένδυτα και γέρους γεμάτους ουλές από μαστίγιο στην πλάτη.

Όσο μεγάλωνε, τόσο πιο δύσκολο γινόταν να ζει δυο ζωές : μια ως Αιγύπτιος πρίγκιπας και μια άλλη- μυστική- ως Ισραηλίτης που στέναζε βαθιά μέσα του για τη μοίρα των συμπατριωτών του. Κια μια μέρα, οι δυο τούτες ζωές έμελε να συγκρουστούν για πάντα......

Ένα πρωί καθώς έκανε βόλτα σε κάποια γωνιά της πόλης, όπου χτιζόταν ενα μεγάλο κτίριο, από τους σκλάβους, είδε εναν Αιγύπτιο επιστάτη να μαστιγώνει βάναυσα έναν Ισραηλίτη.

"Σταμάτα!" του φώναξε αυστηρά μα ο Αιγύπτιος δεν έδωσε σημασία.....συνέχισε να χτυπάει ανελέητα τον ανυπεράσπιστο σκλάβο.

Τότε, μέσα σε κλάσματα του δευτερολέπτου, ο Μωυσής πλησίασε, και , δυνατός καθώς ήταν ακινητοποίησε το χέρι του σκληρού επιστάτη. Κάτι ψέλλισε εκείνος, κάπως πήγε να αντισταθεί, έκανε να χτυπήσει τον Μωυσή, και πριν προλάβεικανείς να συνειδητοποιήσει τι έγινε, ο Μωυσής είχε καταφέρει ένα θανατηφόρο χτύπημα στον αντίπαλό του. Ναι, είχε σκοτώσει έναν Αιγύπτιο επιστάτη!

Ο Ισραηλίτης σκλάβος, μόλις είδε τι γινόταν, το έβαλε στα πόδια.Τώρα ο Μωυσής ήταν μόνος του, έχοντας μπροστά του τον νεκρό Αιγύπτιο. Κοίταξε τριγύρω του. Δεν υπήρχε ψυχή. Κάτι έπρεπε να κάνει. Έπρεπε να κρύψει το έγκλημά του.Χωρίς να χάσει λεπτό, άνοιξε μια μεγάλη τρύπα στην άμμο και έριξε τον νεκρό Αιγύπτιο μέσα.Στη συνέχεια, τον σκέπασε με άμμο και απομακρλυνθηκε γρήγορα ελπίζοντας οτι δεν είδε κανείς την σκηνή.

Τι θα γινόταν τώρα;;;;;Δεν έπρεπε να μαθευτεί αυτό το περιστατικό!

Την επόμενη μέρα καθώς περπατούσε την πόλη είδε δυο Ισραηλίτες να τσακώνονται μεταξύ τους. Ο Μωυσής τους πλησίασε και προσπάθησε να τους κάνει να σταματήσουν τον τσακωμό, αλλα εκεί ακριβώς που τους μιλούσε, ο ένας από αυτούς τους διέκοψε απότομα:

"Μήπως θα σκοτώσεις κι εμάς όπως σκότωσε τον Αιγύπτιο χθες;" τον ρώτησε με αγένεια.

Ο Μωυσής έκανε ένα βήμα πίσω. Είχαν μάθει το μυστικό του! Μα αν το ήξερε αυτός ο Ισραηλίτης που είχε μπροστά του, τότε πόσοι ακόμη θα το ήξεραν! Τα πράγματα τώρα θα ήταν δύσκολα!!!Κι αν το μάθαινε ο Φαραώ;...

Και πράγματι ο Φαραώ δεν άργησε να μάθει τι είχε κάνει ο Μωυσής.'Εστειλε λοιπόν αμέσως στρατιώτες να τον συλλάβουν.Όμως μάταια.....δεν τον βρήκαν πουθενά!Έψαξαν παντού, μα δεν κατόρθωσαν να τον βρουν.Ο Μωυσής είχε έγκαιρα κατορθώσει να το σκάσει. Εϊχε έγκαιρα καταλάβει τι τον περίμενε και πήρε το δρόμο στης ερήμου, τον δρόμο που οδηγούσε, μέσα από το καμίνι της ερήμου σε μια περιοχή που λεγόταν Μαδιάμ...


Read more: http://alliotikathriskeytika.blogspot.com/2012/02/blog-post_724.html#ixzz4gfQ6j400


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου